
Σαν συνέχεια του προηγούμενου post προτείνω την ταινία "Έθνος χωρίς γυναίκες". Είμαι ακόμη σοκαρισμένος. Αξίζει να τη δει κάποιος. Χωρίς πολλά σχόλια.
Καλά εσύ πώς μπορείς να καταλάβεις κάτι που έχει δώδεκα διαστάσεις;Κι' εκείνος απαντά:
Το σκέφτομαι για n διαστάσεις και μετά θέτω n=12…
Η υποθαλάσσια αρτηρία πληγώνει την πόλη μας
Θεσσαλονίκη είναι οι πολίτες της
και η κοινωνία της
Οι εργολάβοι πολιτικοί την μετατρέπουν σε μάντρα
αυτοκινήτων και κατοίκων .
ΑΣ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ
Δευτέρα 20 Νοεμβρίου 8μ.μ Δημοτικό θέατρο Σταυρούπολης
Εκδήλωση – Συζήτηση για την υποθαλάσσια και το μέλλον της πόλης
Κίνηση Πολιτών Δυτικής Θεσσαλονίκης
Με αφορμή τη μεγάλη κουβέντα που γίνεται για τη υποθαλάσσια αρτηρία μου γεννάται ευθύς εξαρχής το βασικό ερώτημα «τι είδους πόλη θέλουμε;»
Είναι γεγονός ότι στην εποχή μας βλέπουμε κάποιες μεγάλες αντικειμενικότητες. Αυτές έχουν να κάνουν με τον τρόπο ζωής μας και φυσικά με τις πόλεις που ζούμε. Ο ιστορικός κύκλος της πόλης της βιομηχανικής επανάστασης πιστεύω ότι έκλεισε. Αντίθετα η κρατούσα άποψη μιλάει για επέκταση πάνω στην επέκταση με άμεσο αποτέλεσμα το γιγαντισμό. Η κρατούσα άποψη αναφέρεται σε πόλεις του μέλλοντος που θα είναι υπερσυγκεντρωτικές, που θα είναι μεγαθήρια, που θα δίνουν κατά κύριο λόγο την δυνατότητα της ιδιώτευσης απέναντι στο δημόσιο αγαθό. Κινητήρια δύναμη σε αυτές τις απόψεις δίνουν οι έννοιες της ευτυχίας και άνεσης.
Ζητάμε όλο και περισσότερη άνεση με το αυτοκίνητό μας. Ζητάμε όλο και πιο πολύ ευτυχία με την απόκτηση άχρηστων τις περισσότερες φορές καταναλωτικών αγαθών. Σήμερα οι πόλεις χαρακτηρίζονται από επάρκεια και από άμεση σύνδεση με οικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντα. Έτσι οραματίζονται κάποιοι και τη Θεσσαλονίκη. Μεγάλες λεωφόροι, υποθαλάσσιες αρτηρίες, επέκταση και προς τα δυτικά και προς τα ανατολικά, εισροή πληθυσμού, ring roads κ.α.
Εγώ θέλω μια πόλη ανάσα για τη ζωή μου, όχι μια πόλη μάντρα. Θέλω μια πόλη που θα σέβεται τη φύση αλλιώς δεν θα μας σεβαστεί αυτή. Θέλω η πόλη να ανήκει στο δήμο της όπου ο δήμος είμαστε εμείς. Θέλω μια πόλη με πρόσωπο και όχι με σιδερένια μάσκα. Θέλω μια πόλη της γειτονιάς με απρόβλεπτη συνεύρεση ανθρώπων. Θέλω….
Για τα αποτελέσματα των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών πολλά λέγονται, ακόμα περισσότερα εννοούνται, λίγα όμως στην πραγματικότητα γίνονται. Ας τα πάρουμε με τη σειρά έτσι ώστε να μπορούμε να κρίνουμε πιο εύκολα.
Στο νομό Θεσσαλονίκης επιβεβαιώθηκε η παντοδυναμία Ψωμιάδη. Η λαϊκίστικη, «μαυρογιαλουρίστικη» άσκηση της πολιτικής έδειξε πως μπορείς να υποτάξεις το κοινό αίσθημα, και να το οδηγήσεις εκεί που θέλεις. Ο βρεγμένος Ψωμιάδης με τις μπότες γεμάτο λάσπη, ο γιαουρτωμένος Ψωμιάδης που μπορεί παρά τη στεναχώρια του να τραγουδάει Καζαντζίδη, ο αίλουρος Ψωμιάδης που κατεβαίνει στα θεμέλια νεόκτιστων σχολείων (για να ελέγξει – και καλά – ο ίδιος τα έργα), ο παντοτινός φίλος Ψωμιάδης που δεν πουλάει τους φίλους του (να τους χαίρεται), ο Ξανθόπουλος της πολιτικής. Όλα αυτά δείχνουν έναν απατεωνίσκο της πολιτικής, από την άλλη όμως φανερώνουν και την ικανότητα του συγκεκριμένου στην εκμετάλλευση των ΜΜΕ προς όφελός του.
Σ’ αυτές τις εκλογές δεν κρίθηκε η ανυπαρξία της Νομαρχίας στα μεγάλα θέματα του Νομού. Δεν κρίθηκε το στυγνό έγκλημα της Κορώνειας. Δεν αποτιμήθηκε η τραγωδία των Ταγαράδων. Δεν καταδικάστηκε η ανάλγητη συμπεριφορά του Νομάρχη απέναντι στους οικονομικούς μετανάστες και τον ΟΚΑΝΑ. Δεν σχολιάστηκε αρνητικά η αναπτυξιακή στασιμότητα του Νομού. Δεν κρίθηκαν οι λύσεις και τα οράματα.
Είναι αλήθεια ότι το μόνο που παίχτηκε είναι η αντιπαλότητα Αθήνας – Θεσσαλονίκης. Μια αντιπαλότητα που τη γεννήσανε οι λογικές Ψωμιάδη. Αυτήν την εικονική πραγματικότητα, την καλλιεργούν χρόνια τώρα, κύκλοι συντηρητικοί, οπισθοδρομικοί, ανεύθυνοι. Επιχειρηματικοί, θρησκευτικοί, πολιτικοί παράγοντες αναδεικνύονται από τη Θεσσαλονίκη, με κύριο «προσόν» τους τον τσαμπουκά τους απέναντι στο «κατεστημένο» των Αθηνών.
Από την άλλη όλα τα κόμματα εγκλωβισμένα στη λογική της κομματικής καταγραφής οδηγήθηκαν σε λάθος, όπως δείχνουν τα αποτελέσματα, στρατηγικές. Χωρίς να έχουν βάλει συγκεκριμένους στόχους αλλά με τη γενικότητα περί αλλαγής πολιτικής στο Νομό, κατέληξαν σε ιδιαίτερα κακές επιλογές. Το χειρότερο βέβαια είναι ότι κανένας μα κανένας δεν αντιλαμβάνεται το μέγεθος της αποτυχίας του.
Το ΠΑΣΟΚ εγκλωβισμένο στους μηχανισμούς εξουσίας και στα παραμάγαζα των βουλευτών δεν απομόνωσε το βαρύ κυβερνητικό παρελθόν του, δεν μπήκε καν στο κόπο να τονώσει τα τοπικά χαρακτηριστά των αυτοδιοικητικών εκλογών. Με την εντολή – διαταγή του ηγέτη χρισματοδότησε μια επιεικώς ανύπαρκτη πολιτικά προσωπικότητα. Αυτό προφανώς και δεν είναι το κόμμα του 21ου αι. που διακηρύσσει τη συμμετοχικότητα, την αξιοκρατία μπλα, μπλα. Περισσότερο για κόμμα του περασμένου αιώνα φάνηκε με τις επιλογές του. Που είναι η κοινωνία των πολιτών; Που είναι η αυτοδιοικητική λογική;
Για την Αριστερά επιφυλάσσομαι κάποια άλλη φορά..
Γιατί θέλουμε να υπηρετήσουμε τον πιο συμμετοχικό θεσμό της ελληνικής πολιτείας με υπευθυνότητα και συνέπεια. Με όραμα για τη κοινωνία αλλά και με υπεύθυνες προτάσεις που θα λύνουν προβλήματα της καθημερινότητας. Αποσκοπούμε στην ηγεμονία των αριστερών και προοδευτικών αντιλήψεων στην ΤΑ αλλά και στην κοινωνία.
Γιατί πιστεύουμε ότι δεν έχουμε την υπέρτατη αλήθεια. Έτσι μπορούμε να επιδιώκουμε τις μεγαλύτερες δυνατές συνθέσεις, στηριζόμενες σε αξίες οικουμενικές όπως η ισότητα, η ελευθερία, η κοινωνική αλληλεγγύη, η ειρήνη, ο σεβασμός στην διαφορετικότητα, η προστασία του περιβάλλοντος και η οικολογική εγρήγορση.
Γιατί είναι πιο αναγκαίο σήμερα από ποτέ, η δημιουργία ενός κοινωνικού κινήματος που θα διαπερνάει αλλά και θα ξεπερνάει τις υπάρχουσες κομματικές οντότητες, χωρίς όμως να τις ακυρώνει. Ενός κοινωνικού κινήματος που με το σύνθημα «σκέψου παγκόσμια, δράσε τοπικά», μπορεί να ανασυνθέσει ιδέες και δράσεις. Μπορεί να φέρει σε επικοινωνία χώρους που αντιτίθονται στον νεοφιλελευθερισμό αλλά και που αναζητούν μια εναλλακτική παγκοσμιοποίηση.
Γιατί σε αυτήν την περισσότερο αμερικανοποιημένη κοινωνία της Ευρώπης, εδώ όπου το ιδιωτικό αποθεώνεται απέναντι στο συλλογικό, εμείς αγωνιούμε για κοινό βηματισμό όλων των προοδευτικών και ριζοσπαστικών δυνάμεων. Καλούμαστε να δώσουμε απτά παραδείγματα των πλεονεκτημάτων της πολιτικής μας έναντι των υπαρχόντων μοντέλων διαχείρισης των τοπικών υποθέσεων.
Αγαπητοί φίλοι και φίλες
Βρισκόμαστε σήμερα εδώ, λίγους μήνες πριν τις εκλογές, για να δηλώσουμε την στήριξη μας στη δημοτική παράταξη «Ανθρώπινη Σταυρούπολη». Να εκφράσουμε τη βεβαιότητα μας, αλλά όχι τον εφησυχασμό μας, ότι στις 16 του Οκτώβρη ο επόμενος Δήμαρχος Σταυρούπολης θα είναι ο Σάββας Σερασίδης. Βρισκόμαστε εδώ, πολίτες από διαφορετικούς κομματικούς χώρους, με διαφορετικές κομματικές αφετηρίες, να διαμαρτυρηθούμε για το παρόν και να εκφράσουμε την κοινή αγωνία μας για το μέλλον αυτής της πόλης.
Φίλες και φίλοι
Είναι κοινή άποψη σήμερα ότι, η Τοπική Αυτοδιοίκηση, παρά την προσφορά της, διακατέχεται από αρνητικά φαινόμενα. Η αδιαφανή λειτουργία, οι τοπικές διαπλοκές και πελατειακές σχέσεις, ο Δημαρχοκεντρικός τρόπος λειτουργίας, στην πράξη υπονομεύουν κάθε έντιμη προσπάθεια τοπικής ανάπτυξης και συνοχής. Από την άλλη, η ΤΑ είναι θεμελιώδης μορφή λαϊκής κυριαρχίας με αποκλειστική ευθύνη των τοπικών υποθέσεων και διασφαλισμένους τους οικονομικούς πόρους για την διαχείρισή τους. Όμως ο εγκλωβισμός όλων των τοπικών υποθέσεων στην κεντρική πολιτική αντιπαράθεση δημιουργεί αναιμικά τοπικά κινήματα, αποστροφή των νέων προς τα τοπικά κοινά, χειραγώγηση των δημάρχων στα εκάστοτε επικοινωνιακά τερτίπια. Πρέπει να δοθούν απαντήσεις και απέναντι στη μετατροπή των ΟΤΑ σε επιχειρήσεις που θα λειτουργούν με τη λογική του κέρδους, αλλά και απέναντι στη βαθύτατα συντηρητική, κρατικίστικη, συγκεντρωτική αντίληψη.
Στη σημερινή εποχή η συνθηματολογία δεν μπορεί να πείσει. Χρειάζονται αποδείξεις. Χρειάζεται ένα νέο πρότυπο διακυβέρνησης που να πείθει και να συναρπάζει.
Πιστεύοντας ότι ένας προοδευτικός λόγος για την Τ.Α. πρέπει να διακατέχεται από συγκεκριμένες προτάσεις, εφικτές λύσεις, ευελιξία και οραματική διάθεση ορίστε μερικές προτάσεις που μπορούμε να τις εντάξουμε σε ένα μεγάλο μεταρρυθμιστικό πλαίσιο για την Τ.Α.
1) Καθιέρωση ως πάγιου εκλογικού συστήματος της απλής αναλογικής για την ανάδειξη όλων των θεσμικών οργάνων της αυτοδιοίκησης. Το έκτρωμα του 42% που προώθησε η κυβέρνηση, κατασκευάζει «δημάρχους μειοψηφίας», χωρίς να λαμβάνεται καμία πρόνοια για τη δημιουργία θεσμών δημοκρατικού ελέγχου. Την ώρα που επιδιώκονται όλο και μεγαλύτερες συναινέσεις και συνεργασίες στις τοπικές κοινωνίες, επιχειρείται ταυτόχρονα με νόμο η μείωση της εκλογικής βάσης που νομιμοποιεί τους τοπικούς άρχοντες.
2) Προσδιορισμό ως Β’ βαθμού Τ.Α. της αιρετής περιφέρειας με αιρετό περιφερειάρχη. Αυτό θα ανοίξει τον δρόμο για τη χάραξη περιφερειακής πολιτικής ανάπτυξης και τον δημοκρατικό προγραμματισμό των ευρωπαϊκών κονδυλίων.
3) Δημοκρατική φορολογική μεταρρύθμιση με στόχο την οικονομική αυτοτέλεια των δήμων χωρίς όμως την υιοθέτηση νέων φόρων. Έτσι η Τ.Α. θα χειραφετηθεί οικονομικά από την κεντρική εξουσία, με ταυτόχρονη εξάλειψη του χαρακτηρισμού για αυτήν ως «το μακρύ χέρι της εξουσίας» και φυσικά οι δημοτικοί άρχοντες δεν θα είναι εγκλωβισμένοι στο μικροκομματικό παιχνίδι.
4) Θέσπιση μητροπολιτικής διακυβέρνησης που θα αντιμετωπίσει αποτελεσματικά όλα τα αδιέξοδα στο πολεοδομικό συγκρότημα της Θεσσαλονίκης (χωροταξικός σχεδιασμός, χρήσεις γης, κυκλοφοριακό, διαχείριση ενεργειακών δικτύων και υδάτινων πόρων, αειφόρος ανάπτυξη, προστασία του περιβάλλοντος κ.λ.π.). Προώθηση της Διαδημοτικής συνεργασίας για την αντιμετώπιση υπερτοπικών προβλημάτων (ΔΙΑΝΑ, Στρατόπεδα)
5) Νέος Κώδικας Αυτοδιοίκησης που θα ευνοεί την πολύπλευρη συμμετοχή των πολιτών, την αναβάθμιση των συμβουλίων για το γκρέμισμα του δημαρχοκεντρικού μοντέλου. (Συμμετοχικός Προϋπολογισμός, επιτροπές πολιτών).
6) Δικαίωμα συμμετοχής στις εκλογές των μεταναστών στους Δήμους όπου ζουν
Επιδιώκουμε την ουσιαστική συμμετοχή των κοινωνικών φορέων, των τοπικών κινημάτων των πολιτών, και ιδιαίτερα της νεολαίας, στη διαμόρφωση και διεκδίκηση εναλλακτικών τοπικών πολιτικών όπως
(συμμετοχικός προϋπολογισμός,
εναλλακτική διαχείριση απορριμμάτων,
ανανεώσιμα ενεργειακά μοντέλα,
δίκτυο τοπικών συγκοινωνιών,
τοπικά σχέδια ανάπτυξης και απασχόλησης,
τοπικά δημοψηφίσματα, δημόσια λογοδοσία κ.λ.π.)
Είναι η σημερινή διοίκηση του Δήμου προσανατολισμένη προς αυτό το μεταρρυθμιστικό και διεκδικητικό πλαίσιο?
Είναι η σημερινή Διοίκηση ικανή να δώσει ένα νέο όραμα για την πόλη?
Μπορεί να υποστηρίξει την ενεργό συμμετοχή των πολιτών στη διαφανή διαχείριση των οικονομικών του Δήμου, μέσω της διαδικασίας του συμμετοχικού προϋπολογισμού και του δημόσιου απολογισμού?
Πιστεύουμε προς όχι.
Η σημερινή διοίκηση δεν έκανε τίποτα για μια τσιμεντούπολη που αναπτύσσεται ανεξέλεγκτα, με τεράστια προβλήματα υποδομών, προβλήματα στάθμευσης και κυκλοφορίας αυτοκινήτων και πεζών. Εγκατέλειψε τους κατοίκους της Σταυρούπολης στη μοίρα τους
ΔΕΝ απέδωσε πεζοδρόμια στους πεζούς,
ΔΕΝ εφάρμοσε κυκλοφοριακό σχέδιο,
ΔΕΝ ανάπλασε χώρους πρασίνου,
ΔΕΝ κατασκεύασε χώρους στάθμευσης.
ΔΕΝ δημιούργησε τεχνικές και κοινωνικές υποδομές
ΔΕΝ ανέπτυξε νέες αντιλήψεις για την πολεοδόμηση και την προστασία του περιβάλλοντος,
ΔΕΝ ενίσχυσε τον κοινωνικό ιστό
ΔΕΝ δημιούργησε νέους πυρήνες πολιτισμού.
Από την άλλη, αλαζονεία, ατολμία, αδιαφάνεια και απουσία κάθε συλλογικότητας και δημοκρατικής ευαισθησίας έγιναν τα χαρακτηριστικά της σημερινής Διοίκησης. Η σημερινή Διοίκηση του Δήμου, εγκλωβισμένη στις πελατειακές σχέσεις, δεν είναι ικανή να προσφέρει ένα νέο όραμα για τη Σταυρούπολη. Προσπαθώντας να κλείσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και άτεχνα τα μεγάλα προβλήματα που μαστίζουν την περιοχή, αδυνατεί να κατανοήσει τις προκλήσεις της εποχής. Υποστηρίζει μια ξεπερασμένη πολιτική που αποκλειστικό στόχο έχει τον ανεξέλεγκτο γιγαντισμό της πόλης και την άνευ όρων εξυπηρέτηση επιχειρηματικών συμφερόντων. Μια πολιτική, κατ’ επίφαση οικολογική, που στηρίζεται σε επικοινωνιακά κριτήρια. Μια πολιτική, κατ’ όνομα κοινωνική, που φανερώνει τον ανάλγητο χαρακτήρα της. Μια πολιτική, κατ’ ουσία αντιδημοτική, που δεν μπόρεσε ούτε την καθημερινότητα να διαχειριστεί αποτελεσματικά. Που δεν μπόρεσε να δημιουργήσει ούτε τις απαραίτητες υποδομές για την «σύγχρονη πόλη» που ευαγγελίζεται.
Φίλες και φίλοι
Εμείς υποστηρίζουμε μια επιθετική προγραμματική πολιτική, με ένα ριζοσπαστικό, διεκδικητικό και καινοτόμο πρόγραμμα
· που θα δίνει λύσεις στα μεγάλα οικολογικά, αναπτυξιακά και κοινωνικά ζητήματα (ΔΙΑΝΑ, ΑΓΝΟ, ΟΚΑΝΑ),
· που θα δημιουργεί κοιτίδες πολιτισμού σε κάθε γειτονιά της Σταυρούπολης,
· που θα ενισχύει την συμμετοχή των πολιτών (Συμμετοχικός προϋπολογισμός, Συνοικιακά Συμβούλια, τοπικά δημοψηφίσματα),
· που θα αντιμετωπίζει τα υπερτοπικά προβλήματα με ευθύνη και σεβασμό στο περιβάλλον (Στρατόπεδα Δυτικής Θεσσαλονίκης, Διαδημοτική συγκοινωνία, κυκλοφοριακό),
· που θα έχει μετρήσιμους στόχους επιτυχίας (Μείωση χρόνου μεταφοράς στους κεντρικούς οδικούς άξονες, αύξηση πρασίνου ανά κάτοικο),
· που θα έχει όλες εκείνες τις προϋποθέσεις για την υπέρβαση της λειτουργίας του Δήμου ως απλού διοικητικού μηχανισμού που εκτελεί εντολές της κεντρικής εξουσίας και τη εμπέδωση της ενεργούς διεκδίκησης (δημοκρατικός προγραμματισμός),
· που θα προωθεί νέες αντιλήψεις για την πολεοδόμηση μακριά από τις λογικές γιγαντισμού της πόλης (διαχείριση ελεύθερων χώρων προς όφελος του πολίτη, ζητήματα χρήσεων γης),
· που θα ενθαρρύνει την αλληλεγγύη και τη δημιουργία νέων δεσμών συλλογικότητας.
Υποστηρίζουμε ότι τα πρόσωπα θα πρέπει να υπηρετούν πολιτικές για την πόλη και την Αυτοδιοίκηση και όχι προσωπικές αποστολές. Πρόσωπα τα οποία θα είναι ικανά στη διαχείριση καθημερινών πραγμάτων, που θα έχουν όραμα για την Πόλη, που θα είναι τίμια με διαφανή στάση, που θα λειτουργούν δημοκρατικά, που θα υποστηρίζουν την ενεργή συμμετοχή των πολιτών. Πρόσωπα επίσης που θα υπερβαίνουν τα κόμματα για το καλό της πόλης.
Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο προτάσεων και διεκδικήσεων καλούμε:
v Όλους τους ενεργούς πολίτες, που είναι ευαισθητοποιημένοι και σήμερα είναι προβληματισμένοι για το μέλλον της Σταυρούπολης, που νιώθουν την υποβάθμιση της γειτονιάς τους καθημερινά, που πιστεύουν σε ένα καλύτερο αύριο γι’ αυτό τον τόπο, να ενισχύσουν με κάθε τρόπο τη δημοτική παράταξη «Ανθρώπινη Σταυρούπολη». Μια παράταξη στην οποία συμμετέχουν πολίτες από διαφορετικούς κομματικούς χώρους αλλά με κοινό όραμα για τη πόλη. Κάνοντας μια σοβαρή προσπάθεια για κοινό βηματισμό, για κοινή πορεία με γνώμονα τη Σταυρούπολη και τους ανθρώπους της και όχι τα κέρδη και τα συμφέροντα, στη βάση της ισοτιμίας και με σεβασμό στη διαφορετικότητα
Σας καλούμε όλους σας να στηρίξετε και να αναδείξετε Δήμαρχο Σταυρούπολης τον Σάββα Σερασίδη.
Για μια Δημοτική αρχή :
Που δεν θα είναι κοινωνικά ανάλγητη.
Που θα είναι ικανή να αντιμετωπίσει τη σημερινή κατάσταση του Δήμου με διαφάνεια, δημοκρατική ευθύνη και όραμα.
Που θα έχει οικολογική ευαισθησία πέραν των αναγκών της τηλεοπτικής δημοσιότητας.
Που να τολμά χωρίς φόβο τις αναγκαίες ρήξεις.
Που να υπερασπίζεται με συνέπεια το δημόσιο συμφέρον.
Που να μην χαλιναγωγείται από τα εκάστοτε ιδιωτικά συμφέροντα
Μια νέα Δημοτική αρχή που να είναι αντάξια των προσδοκιών των πολιτών της Σταυρούπολης.
Ευχαριστώ
Το να προσπαθήσεις να εντάξεις, μέσα σε ένα πρόγραμμα δημοτικής παράταξης ,υλοποιήσιμες ιδέες που να έχουν σχέση με την προστασία του περιβάλλοντος απαιτεί πάνω από όλα πολιτική βούληση. Και αυτό γιατί θεωρείται πως ότι προτάσσεται ως προγραμματική θέση, πρέπει να εφαρμοστεί κατά την διάρκεια της θητείας. Άρα η παράταξη που προτείνει πρωτοποριακές λύσεις πρέπει να πιστεύει και σε αυτές.
Η αλήθεια είναι ότι η θέληση για περιβαλλοντική ευαισθησία μέσα σε ένα γενικό και πολλές φορές ακαθόριστο πλαίσιο, υπάρχει σε όλες τις δημοτικές παρατάξεις. Στην πραγματικότητα όμως οι όποιες «πράσινες» προτάσεις εντάσσονται σε ένα καθαρά επικοινωνιακό πλαίσιο, με απώτερο στόχο το να γεμίσουν το πρόγραμμα των υποψηφίων δημάρχων.
Ο δικός μας στόχος είναι το να αποδείξουμε ότι όποιες προτάσεις μας είναι εφικτές, υλοποιήσιμες και αποτελεσματικές. Μπορούμε να δημιουργήσουμε το πλαίσιο προτάσεων μέσα από το γενικό σύνθημα «η Σταυρούπολη πράσινη πόλη». Να γίνει ένας πρότυπος δήμος σε θέματα περιβάλλοντος.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
1) Δημιουργία προγράμματος πράσινων στεγών. Ξεκινώντας από τα δημοτικά κτίρια μπορεί να επεκταθεί και σε σχολεία, δημόσια κτίρια και τους κατοίκους. Μπορεί να επιτευχθεί εξοικονόμηση ενέργειας μέχρι και 50% με ένα κόστος γύρω στα 30 ευρώ το τετραγωνικό.
2) Δημιουργία ποδηλατοδρόμων σε κεντρικούς άξονες (π.χ. Λαγκαδά, Μπουμπουλίνας κ.α.)
3) Φύτευση δέντρων με στόχο το ένα δέντρο ανά κάτοικο.
4) Πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής.
5) Να προχωρήσουμε στη γενναία απόφαση της μείωσης των συντελεστών δόμησης.
6) Εξοικονόμηση ενέργειας μέσω των εναλλακτικών μορφών, ιδίως στα δημόσια κτίρια (φυσικό αέριο, φωτοβολταϊκά τόξα, βιοκλιματικά κτίρια)
7) Δημιουργία Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. Σε συνεργασία με το Βοτανικό Κήπο μπορεί να δημιουργηθεί έτσι ένα ευρύτερο δίκτυο επικοινωνίας και ευαισθητοποίησης κυρίως στα σχολεία.
8) Δημιουργία εναλλακτικών μορφών διαχείρισης των σκουπιδιών. Δημιουργία δημοτικού κέντρου ανακύκλωσης, μέτρα κομποστοποίησης των οικιακών σκουπιδιών, των οργανικών και των κομμένων κλαδιών από τα συνεργεία του δήμου.
9) Συνεχής ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των κατοίκων για την ανακύκλωση. Εκτεταμένα προγράμματα και κίνητρα για ανακύκλωση μπαταριών, υλικών συσκευασίας και γυαλιού. Η διαλογή στη πηγή είναι ίσως η μοναδική λύση για τη μείωση του όγκου των σκουπιδιών. Ας χρησιμοποιήσουμε την γνώση των ΜΚΟ και ας εκμεταλλευτούμε την εθελοντική διάθεση πολλών συνδημοτών μας.
10) Αναδιοργάνωση της υπηρεσίας καθαριότητας και απόκτηση σύγχρονου εξοπλισμού.
Σε όλα αυτά πρέπει να τονίσουμε και την ανάγκη για αλλαγή του συστήματος κοστολόγησης. Σήμερα ο πολιτης πληρώνει τέλη καθαριότητας ανάλογα τα τετρ. μέτρα της κατοικίας του ή της επιχείρησης του, την αντικειμενική αξία της περιοχής ή το είδος της δραστηριότητας. Όλοι αυτοί οι παράμετροι είναι άσχετοι με την παραγωγή αποβλήτων. Ο δήμος καταβάλει στον διαχειριστή του ΧΥΤΑ κόστος σύμφωνα με τον πληθυσμό του. Εάν αναπτυχθούν οι αναγκαίες υποδομές διαλογής και ανακύκλωσης, τότε η κοστολόγηση μπορεί να στηριχθεί στην αρχή «πληρώνω ανάλογα με τα απόβλητα που παράγω». Π.χ. θα μπορούσε ο πολιτης να πληρώνει τα τέλη μέσω της αγοράς ειδικών σάκων για τα υπολείμματα, ώστε να πληρώνει λίγα χρήματα αν ευθύνεται για την παραγωγή λίγων αποβλήτων ή περισσότερα εάν δεν συμμετέχει στη μείωση και την αξιοποίηση. Τέτοιες πρακτικές είναι οικείες για τους κατοίκους των ευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων. Γιατί όχι και στην δική μας «μικρή» Σταυρούπολη;
Φυσικά δεν μπορεί να εκλείψει από ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα για τη πόλη, η δημιουργία του Μητροπολιτικού πάρκου Παύλου Μελά. Η πολιτική του δήμου στο συγκεκριμένο ζήτημα πρέπει να διέπεται από την αρχή της αειφορίας. Να δείξουμε την αντίδρασή μας στην πολιτική «σαλαμοποίησης» που ακολουθεί η σημερινή διοίκηση και ταυτόχρονα να προτάξουμε ένα σχέδιο που να εμπνέεται από την οικολογική μας ευαισθησία. Ένα σχέδιο που θα αναπτύσσεται γύρω από το σχηματικό αλλά εξόχως σημαντικό σύνθημα «ούτε ένα κυβικό μπετόν στο στρατόπεδο». Ένα τέτοιο σχέδιο έχει ανάγκη ο τόπος και αυτό το σχέδιο είναι η υποθήκη για μία βιώσιμη και «πράσινη» πόλη.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Η Π.Κ. Σταυρούπολης του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ δηλώνει την αντίθεσή της στις «κινητοποιήσεις» που διοργανώνει ο Δήμαρχος Σταυρούπολης με στόχο την απομάκρυνση του ΟΚΑΝΑ. Ο σημερινός δήμαρχος εκμεταλλευόμενος το φόβο και την ανασφάλεια των κατοίκων, λειτουργεί δημαγωγικά και ψηφοθηρικά και προτείνει την απομάκρυνση του ΟΚΑΝΑ και τη λειτουργία του μόνο για τα παιδιά της Σταυρούπολης. Παρακάμπτοντας το Δημοτικό Συμβούλιο δημιουργεί προεκλογικά γεγονότα που στόχο έχουν την αυξανόμενη ένταση της κρίσης αντί του διαλόγου, της συνεργασίας και της ενημέρωσης των κατοίκων.
Μετά τα αλλεπάλληλα χτυπήματα που δέχτηκε η κοινωνία της Θεσσαλονίκης με τα επεισόδια της οδού Αναγεννήσεως και του Ευόσμου, έρχεται τώρα ο Δήμαρχος Σταυρούπολης να ξορκίσει το κακό όσο πιο μακριά μπορεί. Λες και η κοινωνική «κηλίδα» των ναρκωτικών μπορεί να αντιμετωπιστεί με χιλιομετρικά κριτήρια.
Σε μια Θεσσαλονίκη των 15000 περίπου εξαρτημένων από πάσης φύσεως ουσίες, των 72 δηλωμένων θανάτων από ναρκωτικά για το 2005, των 5 θανάτων το μήνα για το 2006, είναι πολυτέλεια να μιλούμε για απομάκρυνση οποιουδήποτε θεραπευτικού προγράμματος.
ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΟΤΙ:
ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ:
1) Τη στήριξη του ΟΚΑΝΑ από την κεντρική εξουσία (οικονομικά, θεσμικά, ενίσχυση σε ειδικευμένο προσωπικό).
2) Να εφαρμοστεί επιτέλους το αρχικό σχέδιο του ΟΚΑΝΑ που μιλούσε για τη δημιουργία επτά μονάδων μέσα στο οικιστικό ιστό της πόλης και των περιφερειακών δήμων.
3) Αποσυμφόρηση των υπαρχόντων μονάδων με διασπορά πολλών μικρών αντίστοιχων μονάδων στα νοσοκομεία που είναι επιστημονικώς τεκμηριωμένα ότι μπορούν να φιλοξενήσουν τέτοια προγράμματα.
4) Ενίσχυση του έργου του τοπικού αστυνομικού τμήματος με την ύπαρξη επαγγελματιών κοινωνικού προσανατολισμού (κοινωνιολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, ψυχολόγοι).
5) Επέκταση του προγράμματος υποκατάστασης σε όλους τους νομούς της χώρας
6) Ενίσχυση του θεραπευτικού πλουραλισμού έτσι ώστε ο χρήστης – ασθενής να επιλέγει το πρόγραμμα απεξάρτησης που μπορεί να ακολουθήσει.
Παρά του ότι ο φόβος και η ανασφάλεια είναι από τα ισχυρότερα συναισθήματα του ανθρώπου, εντούτοις πιστεύουμε ότι η τοπική μας κοινωνία κρίνεται από τον τρόπο που αντιμετωπίζει τις ομάδες των ανθρώπων που μειονεκτούν. Και η πλειοψηφία των κατοίκων της Σταυρούπολης έχει αποδείξει την ευαισθησία που τη διέπει και από την αποδοχή της λειτουργίας του ΨΝΘ αλλά και από τη σημαντική ενσωμάτωση των κατά καιρών προσφύγων.