17 Αυγούστου 2006

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΗΣ


Αγαπητέ κ. Δήμαρχε
Φαντάζομαι ότι από τη στιγμή που δημοσιεύετε μια ανοικτή επιστολή, θα έχετε και τη διάθεση να ανοίξετε το διάλογο. Και επειδή διάλογος χωρίς την αντίθετη άποψη δεν γίνεται, ας καταθέσω μερικές αντίθετες απόψεις με τις δικές σας.
Οι ασθενείς-χρήστες που συμμετέχουν στο πρόγραμμα υποκατάστασης επιμένουν να τραγουδούν για τη ζωή έστω και αν δεν γνωρίζουν τα λόγια αυτού του τραγουδιού...
Επιμένουν για τη ζωή έστω και αν εσείς προσπαθείτε να τους κόψετε την όποια ελπίδα έχουν.
1) Η αντιρατσιστική συμπεριφορά και η κοινωνική αλληλεγγύη δοκιμάζονται και εκφράζονται καθημερινά και δεν είναι ιστορικό απόκτημα προ 86 ετών. Το ότι επί 86 χρόνια υπάρχει το ΨΝΘ στη Σταυρούπολη δεν σημαίνει ότι περάσαμε τις εξετάσεις της κοινωνικής ευαισθησίας και άρα τώρα μπορούμε να το παίξουμε και λίγο δυσαρεστημένοι που επλήγησαν τα "συμφέροντα" μας. Αντίθετα σε μια ευνομούμενη κοινωνία, σε μια κοινωνία στοιχειωδώς αλληλέγγυα προς τα "ελάσσονα" τμήματά της πρέπει η αντιρατσιστική συμπεριφορά να γίνει βίωμα και καθημερινότητα.
2) Εάν τα παιδιά μας δεν βλέπουν τους εμπόρους ναρκωτικών σημαίνει ότι αυτοί δεν θα υπάρχουν; Σημαίνει ότι ο κίνδυνος θα σταματήσει να υφίσταται; Σημαίνει ότι αυτοί θα σταματήσουν να κάνουν τη δουλειά τους; Εάν αυτό δεν είναι προεκλογικός στρουθοκαμηλισμός τότε τι είναι; Μήπως είναι μια υπεύθυνη θέση δημοτικού άρχοντα; Υπάρχουν χιλιομετρικά κριτήρια στην υπόθεση των ναρκωτικών; Υπάρχουν μήπως ταξικά κριτήρια; Κατά την άποψη μου ούτε χιλιομετρικά κριτήρια υπάρχουν , ούτε ταξικά. Τα ναρκωτικά μας αφορούν όλους. Και αφορούν ακόμη περισσότερο εσάς λόγω της θεσμικής θέσης που διατηρείτε.
Κ. Δήμαρχε και τις διοξίνες από τους Ταγαράδες δεν τις βλέπουμε αλλά είναι και αυτές επικίνδυνες.
3) Στην λεγόμενη γκετοποίηση της περιοχής μήπως φταίξατε και εσείς κ. Δήμαρχε; Αν δεν κάνω λάθος η περιοχή γύρω από το ΨΝΘ έχει μειωμένο εώς μηδενικό φωτισμό. Δεν έχει γίνει ούτε μια εκδήλωση στη περιοχή , για να φανεί ότι ο δήμος συμμετέχει ενεργά στη ζωή της περιοχής. Είναι κανόνας ότι τα εγκληματικά στοιχεία απωθούνται όταν βλέπουν μια εύρυθμη κοινωνική και πολιτιστική ζωή. θυμηθείτε την Μονή Λαζαριστών τι ήταν προτού αναδειχθεί ως συναυλιακός χώρος.
4) Είναι τραγελαφικό το κάλεσμα στην κατακλείδα της επιστολής σας. Καλείτε την Εκκλησία να σταθεί αρωγός της προσπάθειάς σας για την απομάκρυνση του ΟΚΑΝΑ. Την Εκκλησία που θα έπρεπε να είναι η πρώτη που θα στήριζε τα απολωλόντα πρόβατά της, τους χρήστες. Κι όμως ... Η προσωπική μου αίσθηση είναι ότι αυτή η Εκκλησία θα σας στηρίξει. Όπως και εσείς την στηρίξατε στη υπόθεση της συνδιαχείρισης στο Μητροπολιτικό πάρκο Παύλου Μελά. Καλείτε επίσης και την Αστυνομία. Αυτόν τον θεσμό της οργανωμένης κοινωνίας μας που έχει αποκλειστικό σκοπό και αρμοδιότητα την ασφάλεια των κατοίκων. Καλείτε την Αστυνομία να μην κάνει τη δουλειά της-που είναι, επαναλαμβάνω, η διατήρηση της ασφάλειας- αλλά να σας στηρίξει στην προσπάθεια σας. Τέλος καλείτε και τη διοίκηση του ΟΚΑΝΑ. Αυτό και αν είναι αδιανόητο.
Κ. Δήμαρχε
Όταν ένας θεσμός δεν λειτουργεί σωστά, δεν τον διαλύουμε, αλλά τον στηρίζουμε και προτείνουμε τις απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις. Με τη λογική σας θα έπρεπε να έχουμε κλείσει και την Ιθάκη και όλα τα στεγνά προγράμματα, θα έπρεπε να έχουμε διαλύσει το θεσμό της ΤΑ, μιας και ούτε αυτή λειτουργεί σωστά, και ότι άλλο δεν πάει καλά σε αυτή τη χώρα. Εάν το παιδί σας δεν είναι καλό στα μαθηματικά ή στη φυσική δεν του σταματάτε το σχολείο. Αντίθετα το στηρίζετε και το προωθείτε προς μια μορφή ενισχυτικής διδασκαλίας. Έτσι πρέπει να λειτουργήσετε και με τον ΟΚΑΝΑ
Κ.Δήμαρχε
Σας καλώ να μην συμμέτεχετε στην συντηρητικοποίηση της Θεσσαλονίκης. Μετά τα γεγονότα της Αναγεννήσεως και του Ευόσμου (όπου γνωρίζουμε όλοι μας πολύ καλά τις συμπεριφορές του εκεί Δημάρχου και των υποψηφίων για τον δημαρχιακό θώκο)είναι πολυτέλεια να μιλούμε για απομάκρυνση του ΟΚΑΝΑ. Αντίθετα πρέπει να βρούμε τρόπους στήριξης του έργου του. Αλλιώς ο Καιάδας των ναρκωτικών θα μας παραμονεύει σε κάθε βήμα.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μάλλον χρειάζεται να διαβάζετε με μεγαλύτερη προσοχή τα κείμενα πριν αποφασίσετε να αναλωθείτε σε φτηνούς εντυπωσιασμούς.

tsalimi είπε...

Αγαπητέ Αντώνη
χαίρομαι που είσαι στη μεγάλη οικογένεια των bloggers.
Έχω να σου κάνω μόνο μια παρατήρηση, αν μου επιτρέπεις, για το κείμενό σου.
"Οι ασθενείς-χρήστες που συμμετέχουν στο πρόγραμμα υποκατάστασης επιμένουν να τραγουδούν για τη ζωή έστω και αν δεν γνωρίζουν τα λόγια αυτού του τραγουδιού...
Επιμένουν για τη ζωή έστω και αν εσείς προσπαθείτε να τους κόψετε την όποια ελπίδα έχουν".
Αυτά προτάσσεις στις αντιρρήσεις σου και εδώ ακριβώς βρίσκεται το λάθος σου. Θεωρείς δεδομένο πως η επιστολή στρέφεται κατά των παιδιών που ακολουθούν το πρόγραμμα. Η αλήθεια είναι ότι στο στόχαστρο βρίσκεται η κακή λειτουργία του προγράμματος που επιτρέπει την ανάπτυξη των παρενεργειών που στηλιτεύει η επιστολή.
Μην αφαιρείς τόσο εύκολα από τους άλλους το ποσοστό κοινωνικής ευαισθησίας που τους αναλογεί.
Καλώς σε βρήκα στα blogs (είσαι παλιότερος, απ' ότι φαίνεται) κι ελπίζω να τα λέμε.