«Οι Παραδόσεις του Γένους, η Ορθοδοξία και το σύνολο των Αξιών Ζωής που συγκροτούν την ταυτότητα των Ελλήνων και εγγυώνται την κοινωνική συνοχή τους υποβαθμίζονται και θυσιάζονται στο βωμό της νεωτερικότητας και του παγκοσμιοποιημένου νεοφιλελευθερισμού».
Τι είναι αυτό ρε παιδιά; Πότε γράφτηκε; Πότε ειπώθηκε; Τι κεραυνός εν αιθρία ήταν αυτός; Ψάχνοντας λίγο παρακάτω βρήκα τις απαντήσεις. Απόσπασμα από την ιδρυτική διακήρυξη του κόμματος Παπαθεμελή. «Το σύνολο των Αξιών Ζωής»… Ποιες αξίες ζωής δηλαδή συγκροτούν την ταυτότητα των Ελλήνων και ιδιαίτερα των νεοελλήνων; Ο πατριωτισμός; Μα καλά οι πολίτες άλλων χωρών δεν είναι πατριώτες για τη χώρα τους; Η ηθική; Δεν γνωρίζει ο κ. Παπαθεμελής ότι οι ηθικές αξίες διαμορφώνονται ανάλογα της κοινωνίας και της εποχής; Υπάρχουν διαφορετικές αξίες ζωής στους Έλληνες και στους άλλους λαούς της υφηλίου; Έχει ακούσει ποτέ για τα ανθρώπινα δικαιώματα;
Μα τη λογική είναι αυτή; Τη μία μιλάει για την Ορθοδοξία και την άλλη εκφωνεί λόγους για τον ειδωλολάτρη Μέγα Στρατηλάτη-Εκπολιτιστή της Μακεδονίας Αλέξανδρο. Τη μια ρίχνει βολές ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό και την άλλη στηρίζει και στηρίζεται από τη ΝΔ, το κατ’ εξοχήν πολιτικό κόμμα υπεράσπισης του νεοφιλελευθερισμού. Κλέβει τσιτάτα του Τσόμσκι, του Ραμονέ, του Σεν και μετά μιλάει για τα «παραδοσιακά κοινωνικά μας πρότυπα και τα συστήματα αξιών του ελληνικού πολιτισμού και της Ορθοδοξίας». Δεν μπορεί τη μια να κατηγορεί τους «ρεαλιστές» και μετά να ζητάει «εθνική συνεννόηση».
Τώρα θέλει να κάνει κόμμα. Με μεγάλη εκλογική βάση στα κατηχητικά και στην Εκκλησία. Άλλωστε όλα αυτά τα χρόνια εκλέγεται από αυτές τις εκλογικές βάσεις. Να κάνει. Αλλά να είναι χρήσιμο στην ελληνική κοινωνία. Να προσφέρει νέες ιδέες και όχι να αναμασάει λόγια περί πατριωτισμού και ελληνικότητας.
Θλίβομαι γιατί η Θεσσαλονίκη είναι προπομπός κακών μαντάτων για την ελληνική κοινωνία. Άνθιμος, Καρατζαφέρης, Ψωμιάδης, Παπαγεωργόπουλος, Παπαθεμελής. Όλοι αυτοί βρίσκονται και δρουν στον μικρόκοσμο της Θεσσαλονίκης. Αναζωπυρώνουν έχθρητες και μίση με τους γείτονες. Προτείνουν στον αλυτρωτισμό και στον εθνικισμό κάποιων από τις όμορες χώρες, μία ελληνική μισαλλοδοξία, μία καινούρια Κόκκινη Μηλιά, μία στρατοκρατούμενη και σιδερόφρακτη Ελλάδα. Και άσε τους Ταγαράδες να καίγονται και τη λίμνη του Λαγκαδά να βαλτώνει. Και άσε το Καλοχώρι και το δάσος του Σέιχ Σου στη μοίρα τους. Και άσε τους παλιννοστούντες Πόντιους να γκετοποιούνται ακόμη περισσότερο.
Πολλοί απ’ αυτούς όμως χρησιμοποιούν και αριστερή φρασεολογία και άλλοθι. Κι εδώ είναι που θλίβομαι περισσότερο.
ΥΓ. Και μη μου πουν κάποιοι Πασόκοι ότι είναι τιμή που θα παρευρεθεί σε οποιαδήποτε εκδήλωση του Δήμου Σταυρούπολης ο Παπαθεμελής, γιατί θα πάρω πραγματικές ανάποδες.
10 σχόλια:
Πας να με προλάβεις; Πότε είπα κάτι τέτοιο; (καλά, καλά δεν εννοούσες εμένα προσωπικά. Καλά είπαμε βρε μη βαράς). Αλλά μην ξεχνάς ότι δύο φορές ήρθε μόνο και δεν ήταν λίγοι εκείνοι που διαφώνησαν με την παρουσία του. Εξάλλου οι θέσεις του είναι γνωστές.
Αντώνη η Θεσσαλονίκη αξίζει καλύτερης τύχης τουλάχιστον από πλευράς πολιτικής εκπροσώπησης αλλά νομίζω και στο blogging τα πράγματα δεν είναι καλύτερα
Δείμο το ξέρεις ότι δε λέω για σένα. Άλλωστε εσύ δεν είσαι ΠΑΣΟΚ. Ή είσαι;)))
Τάσο, ο συντηρητισμός της πόλης έχει ακουμπήσει όλες τις δραστηριότητες. Και η μπλογκόσφαιρα δεν είναι τίποτα άλλο παρ'εκτός μια απεικόνιση της κοινωνίας, και μάλιστα μη παραμορφωτική.
Έκανα τεστ DNA για να δω αν είμαι αρκετά αγνός για να γραφτώ στο κόμμα του :)
Σοβαρά τώρα:
"Πολλοί απ’ αυτούς όμως χρησιμοποιούν και αριστερή φρασεολογία και άλλοθι. Κι εδώ είναι που θλίβομαι περισσότερο."
Όλα τα κόμματα της άκρας δεξιάς χρησιμοποιούν αριστερά συνθήματα και στην εποχή μας είναι ενάντια στην παγκοσμιοποίηση στον νεοφιλελευθερισμό κλπ δες τον Le Pen στην Γαλλία.
O Παπαθεμελής δεν δέχεται στο κόμμα του καραφλούς και ανθρώπους που έχουν ζήσει σε πολυπολιτισμικό περιβάλλον. Αυξάνουν λίγο οι πιθανότητές σου λόγω της πατροπαράδοτης Ελληνικής μπάκας.
Σοβαρά τώρα κι εγώ:
Όντως η συνθηματολογία αγγίζει τα όρια της ταυτότητας. Εντούτοις υπάρχουν διαφορές για το πως αναλύεται η αντίθεση στην παγκοσμιοποίηση. Η αριστερή αντίθεση στηρίζεται σε κοινωνικό-οικονομικά δεδομένα. Πάντα μέσα από το βασικό εργαλείο ανάλυσης του Μαρξ περί τάξεων. Η εθνικιστική ή ακροδεξιά αντίθεση στηρίζεται σε καθαρά φασιστικά εργαλεία ανάλυσης (το δικό μου αίμα είναι καλύτερο από το δικό σου). Από τις δύο αντιθέσεις - παρά τη διαφορετική μου προσέγγιση στο θέμα , θα ισχυριστώ ότι η αριστερή είναι πιο ρεαλιστική.
Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε και τα υβρίδια αριστερού εθνικισμού (Καραμπελιάς, Κανέλλη κα), τα οποία κατά τη γνώμη μου είναι εξόχως επικίνδυνα.
1. Αυτό που με θλίβει εμένα περισσότερο είναι οι αριστεροί που εγκολπώνονται εθνικιστικές αντιλήψεις.
2. Φρονώ (ή, έστω, θέλω να ελπίζω) ότι μετά την αποτυχία του κόμματος Σαμαρά -επειδή και ό ίδιος, και αυτό είναι προς τιμήν του, δεν θέλησε να γίνει ο έλληνας Λε Πεν- δεν έχουμε κανέναν ιδιαίτερο φόβο να πιάσει κάποιο τέτοιο κόμμα -στην Ελλάδα γενικά, για τη Θεσσαλονίκη δεν ορκίζομαι...
3. Προφανώς η blog-όσφαιρα αντικατοπτρίζει την ευρύτερη κοινωνική πραγματικότητα. Ως αθηναίος, πάντως, θα έλεγα ότι από τα αξιόλογα blog που παρακολουθώ ανακάλυψα πως τα περισσότερα είναι παιδιών από τη Θεσσαλονίκη.
Λάμπρο συμφωνώ απολύτως για το πρώτο σχόλιο σου. Δες άλλωστε και το τελευταίο μου comment.
Ακόμη δεν έχω κανέναν ιδιαίτερο φόβο. Και λέω ακόμη γιατί ποτέ κανείς δε ξέρει τι γίνεται. Ο εθνολαϊκισμός γεννιέται και μεγαλώνει σε περιόδους έντονων κοινωνικών αντιθέσεων.Δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο σε εποχή οικονομικής στενότητας των νοικοκυριών, έντονων αναπτυξιακών αντιφάσεων, πολυποίκιλης δράσης της Εκκλησίας και άλλων "θεσμών", τελικά να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την ενδυνάμωση τέτοιων κομμάτων ή οργανώσεων.
Ευχαριστώ για τον τελευταίο καλό σου λόγο, αλλά εκτιμώ, δυστυχώς, ότι ο Τάσος έχει εν μέρει δίκιο. Υπάρχουν και bloggers Θεσσαλονικείς με ιδιαίτερα ακραίες θέσεις, που δεν αφήνουν και το διάλογο να εξελιχθεί.
Συμφωνώ μαζί σας για τους "υβρίδια αριστερού εθνικισμού", η καράφλα μου μεγαλώνει με ταχύτατους ρυθμούς όταν τους ακούω / βλέπω / διαβάζω.
Για την σύγκριση blogs / Ελληνική κοινωνία η άποψη μου είναι πως η "ποιότητα" των Blogs είναι πολύ καλύτερη. Αν τα blogs ήταν ο καθρεύτης της Ελληνικής κοινωνίας τα κανάλια της TV και οι φυλλάδες θα είχαν χρεωκοπήσει προ πολλού.
michalaki για την ανάλυση που κάνεις στην απάντηση μου θα συμφωνήσω αλλά μόνο σε καθαρά θεωρητικό επίπεδο. Στην πράξη όμως ο μέσος ψηφοφόρος δεν κάνει τέτοια ανάλυση και στο οικονομικό μέρος της παγκοσμοιοποίησης η άκρα-δεξιά έχει πάρει τις θέσεις της αριστεράς.
Ο Σαμαράς δεν έγινε ο Έλληνας Le Pen επειδή χρεωκόπησε το κόμμα του, ευτυχώς, και μιας και την είχε δει Σωτήρας της Ελλάδας σταμάτησε την προσπάθεια. Στην Ελλάδα δεν υπήρχε οργανωμένο ακρο-δεξιό κόμμα μέχρι πρόσφατα αλλά κυριαρχούν οι ακρό-δεξιές απόψεις. Το πρόβλημα δεν είναι ο Le Pen αλλά ο λεπενισμός.
Με τέτοια καθοδήγηση; Εδώ το ΔΣ πήρε θέση κατά της αναθεώρησης, πριν ακόμα το ΠΑΣΟΚ αποχωρήσει. Δεν ξέρω εκείνοι καν τι είναι εκεί μέσα, κόντρα στη γραμμή, εγώ θα ξέρω τι είμαι; Αλλά σάματι είναι ο Παπ ΠΑΣΟΚ ή ήταν ποτέ στο Σοσιαλιστικό Κίνημα;
Ioannisk: Η ανάλυση που έκανα είναι όντως θεωρητική. Αλλά δεν είναι ψεύτικη. Δεν ξεφεύγει από την πραγματικότητα. Το πως όμως ο κάθε πολιτικός φορέας μεταλαμπαδεύει τις απόψεις του και τις κάνει γνωστές, το πως δλδ η θεωρία γίνεται πολιτική πράξη, είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Από ότι δείχνουν οι εκλογικές αναμετρήσεις αλλά και όλες οι σοβαρές έρευνες της κοινής γνώμης, όντως ο μέσος ψηφοφόρος επιλέγει σύμφωνα με άλλα δεδομένα.
Θα συμφωνήσω απολύτως ότι τα πρόσωπα δεν είναι το πρόβλημα, αλλά οι ιδέες που κυοφορούν αυτά τα πρόσωπα. Εάν από το ποστ φάνηκε ότι τίθεται το θέμα προσωπικά, να με συγχωρέσεις, ήταν πάνω στον παροξυσμό της στιγμής. Σκοπός μου ήταν να τονίσω την ύπαρξη αυτών των ιδεών και την λαθροχειρία διαφόρων πολιτικών ομάδων εις βάρος της ευνομούμενης πολιτείας.
Δείμο: Το πρόβλημά σου είναι η καθοδήγηση; Δλδ αν το ΠΑΣΟΚ είχε άλλον πρόεδρο τότε όλα καλά; Δε νομίζω ότι εκεί είναι το θέμα. Το βασικό πρόβλημα-όχι μόνο του ΠΑΣΟΚ- αλλά ευρύτερα της σοσιαλδημοκρατίας ή της κυβερνητικής κεντροαριστεράς αν σε βολεύει, είναι οι αντιφάσεις και η αναζήτηση του ρόλου αυτού του μεγάλου πολιτικού ρεύματος στα σύγχρονα δεδομένα. Μη ξεχνάς άλλωστε ότι πολλοί σοσιαλδημοκράτες "ξελογιάστηκαν" από τον νεοφιλευθερισμό, ιδιαίτερα τον αμερικάνικο (λόγω της έντονης χρήσης από μέρους του της έννοιας της ελευθερίας).
Δημοσίευση σχολίου