Περί πεδίων

Επιστρέφει με δριμύτητα η συζήτηση για τις επιπτώσεις των ηλεκτρομαγνητικών ακτινοβολιών στην υγεία του ανθρώπου.
Θεωρώντας δεδομένη την διχογνωμία του επιστημονικού κόσμου για την ένταση αυτών των επιπτώσεων δεν έχω παρά να εκφράσω την απορία μου για την πλήρη άγνοια των πολιτών για το θέμα. Και όχι μόνο άγνοια αλλά πλήρης αδιαφορία. Τι να σημαίνει αυτό άραγε; Μήπως το ότι βολευόμαστε όλοι μας με τη χρήση όλο και περισσότερων ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συσκευών, χωρίς να δίνουμε την απαραίτητη προσοχή σε στοιχειώδη πράγματα είτε εξοικονόμησης είτε μη χρήσης ενέργειας; Μάλλον αυτό συμβαίνει.

Και από τη στιγμή που υπάρχει αυτή η διχογνωμία των επιστημόνων γιατί, τουλάχιστον για τις ευπαθείς ομάδες (σχολεία, παιδικοί σταθμοί, νοσοκομεία) δεν εφαρμόζεται μια εναλλακτική πολιτική σε ότι έχει σχέση με τους υποσταθμούς της ΔΕΗ ή με τις κεραίες κινητής τηλεφωνίας;

Το θέμα είναι τόσο σοβαρό που η ΕΕ έχει προχωρήσει στη σύσταση επιστημονικής επιτροπής για την μελέτη των επιπτώσεων στην υγεία των ηλεκτρομαγνητικών ακτινοβολιών (SCENIHR)

Όλη αυτή η συζήτηση έχει να κάνει και με την δημιουργία του νέου υποσταθμού της ΔΕΗ στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά στη Σταυρούπολη. Ο εν λόγω σταθμός χτίζεται σε ένα σημείο που απέχει ελάχιστα μέτρα από σχολείο, από εκκλησία, από γήπεδο που προπονούνται κυρίως παιδιά και από πολυκατοικίες. Δεν εξετάζω το θέμα της ανάγκης ενός τέτοιου σταθμού. Άλλωστε με ετήσια αύξηση κατά 4,5% της ζήτησης ηλεκτρικής ισχύος είναι περισσότερο από αναγκαίος. Ενίσταμαι όμως για τη μεθοδολογία της ΔΕΗ όπου χωρίς κοινωνικές συναινέσεις και προκαταρκτικούς διαλόγους προχώρησε στην αγορά του συγκεκριμένου χώρου, που παρεπιπτόντως υφίσταται μέσα στα όρια του πολυδιαφημισμένου Μητροπολιτικού Πάρκου του Παύλου Μελά. Ταυτόχρονα εγείρονται πολλά ερωτήματα που έχουν σχέση με την ανάγκη εκπόνησης μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων, μέτρησης πεδίων και φυσικά με τη θεσμοθέτηση από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας αλλά και από την ΕΕ, ιδιαιτέρως υψηλών ορίων για αυτά τα πεδία.

Το σίγουρο είναι ότι γίνεται αναγκαιότητα η αλλαγή της παρούσας μορφής ενεργοβόρας και στηριζόμενης αποκλειστικά στα ορυκτά καύσιμα ανάπτυξης. Χρειάζεται όμως κι εμείς οι πολίτες να χρησιμοποιούμε που και που τα πόδια μας, να κυκλοφορήσουμε και με ποδήλατα, να βάλουμε ηλιακούς θερμοσίφωνες, να κλείνουμε τις ηλεκτρικές συσκευές, να μην κάνουμε σπατάλη με τα κάθε λογής λαμπάκια στα μπαλκόνια κατά τη διάρκεια των γιορτών, να ανακυκλώνουμε, να χρησιμοποιούμε ανεμιστήρες αντί για air condition κ.α. Αυτός είναι ένας υπεύθυνος πολίτης που σέβεται το περιβάλλον που θα παραδόσει στις επόμενες γενιές.