- Ο προϋπολογισμός ψηφίστηκε.
- Ο Αλογοσκούφης μας νοικοκυρεύει.
- Σε λίγο θα μας μαστιγώνει.
- Μάλλον όμως έχει το σύνδρομο της καλής νοικοκυράς που καθαρίζει πάντα με ROLI.
Αναρωτιέμαι πολλές φορές πως είναι δυνατόν το ιδανικό της ατομικής ελευθερίας, έτσι όπως οριοθετήθηκε από τον Διαφωτισμό και την Γαλλική επανάσταση, να περιορίζεται μόνο στην επιχειρηματικότητα και στον ελεύθερο ανταγωνισμό. Μία καθαρά πολιτική έννοια μετασχηματίστηκε και εγκλωβίστηκε σε αχώνευτους και δυσνόητους οικονομικούς όρους. Η απόκρυψη, από τις κυρίαρχες εξουσίες, της πολιτικής υφής αυτού του ιδανικού, την δυνατότητα δημιουργίας μεταρρυθμιστικών πράξεων του και την άμεση συνέργειά του με το δημόσιο συμφέρον οδήγησε στην σημερινή οικονομικίστικη αντιμετώπιση της ατομικής ελευθερίας.
Η δαμόκλειος σπάθη του ανταγωνισμού πάνω από τα κεφάλια μας.
Και η άμιλλα?? Ποιό είναι το επιχείρημα εκείνο που πείθει ότι το να επιχειρήσουμε ανταγωνιστικά είναι καλύτερο για την κοινωνία από το να συν-αγωνιστούμε με άμιλλα??
Θα μου πείτε : πολύ θεωρητικό πλαίσιο αναλύεις για πρώτη φορά στο blog. Κατά την γνώμη μου πιθανόν πολύ ουτοπικό ή μάλλον πιο καλύτερα πολύ μακρινό.
Αυτό που θα μπορούσα να υποστηρίξω είναι ότι καλύτερα μια οικονομία της αγοράς από μια κοινωνία της αγοράς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου