Τούμπες...

Σήμερα είχα σκοπό να ασχοληθώ με άλλα πράγματα. Σκόπευα να γράψω για μια εξαιρετική ποιητική ανθολογία για τη Θεσσαλονίκη που έπεσε στα χέρια μου εντελώς τυχαία, καθώς και για ένα εξαιρετικό δοκίμιο του Ρίτσαρντ Ρόρτυ για την αμερικανική αριστερά. Όμως οι εξελίξεις στην Πανελλαδική Σύσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ και ιδιαίτερα η τοποθέτηση του Αλέκου Αλαβάνου με οδηγεί στο να αναθεωρήσω τις σκέψεις μου.
Η αλήθεια είναι ότι όλοι περιμέναμε την τοποθέτηση του Αλαβάνου για τα τεκταινόμενα στην Αριστερά. Περιμέναμε δηλαδή μια αυτοκριτική τοποθέτηση με ρεαλισμό, ουσία, πολιτικά διακυβεύματα, συνθετική στάση και διάθεση για ενότητα. Αντίθετα είδαμε ένα βαθύτατα εγωκεντρικό πολιτικό με έναν χαζοχαρούμενο «αντισυστημικό» λόγο με πολλά κενά σημαινόμενα. Έναν άνθρωπο που επιτέθηκε με μανία απέναντι σε συντρόφους του που τον στηρίξανε σε όλες σχεδόν τις επιλογές του. Επιτέθηκε ακόμη και στην ίδια την μέγιστη πολιτική του επιλογή. Στάθηκε ως «συνεπής» αριστερός απέναντι στη μεταρρυθμιστική αριστερά παιανίζοντας τη σάλπιγγα του απογοητευμένου αριστεριστή. Ενδύθηκε το μανδύα του λαϊκού ηγέτη έρποντας προς τον λαϊκισμό. Κατάφερε να αυτογελοιοποιηθεί όταν κατήγγειλε τον ευρωπαϊσμό του ΣΥΝ και αυτός ήταν τόσα χρόνια ευρωβουλευτής του, όταν κατηγόρησε τους μηχανισμούς κι αυτός εκλέχτηκε στην προεδρία του ΣΥΝ στηριζόμενος σε αυτούς. Την οξύνοια του την αντικατέστησε με σαρακοφαγωμένες εφόδους στα Χειμερινά Ανάκτορα. Τις πρωτοβουλίες του τις καταβαράθρωσε στον Καιάδα της καθαρότητας. Την δημοκρατική του ευαισθησία την παρέδωσε για μια αναποτελεσματική αδιαμεσολάβητη σχέση με το λαό. Από τους ύμνους για τον αριστερό ευρωπαϊσμό και για την συμβολή και δικαίωση των ανανεωτικών ιδεών, με αποκορύφωμα τον επικήδειό του στην κηδεία του Μιχάλη Παπαγιαννάκη, έφτασε στις ακραίες κατηγορίες του χθες.
Εάν κάποιους τους συνεπήρε ο λόγος του, εάν κάποιους τους ενέπνευσε με τις πράξεις του, εάν κάποιους έπεισε για την αναγκαιότητα της καθημερινής Αριστεράς τώρα ήρθε η ώρα της απομυθοποίησης. Βαθιά διχαστικός, ανθενωτικός, αντιευρωπαϊστής, λαϊκιστής. Αυτήν την εικόνα έδειξε ο σύντροφος Αλέκος Αλαβάνος.
Βαθιά μέσα μου δε ξέρω τι να πιστέψω...


ΥΓ Απόσπασμα από την ανακοίνωση της Γραμματείας του Κεντρικού Συμβουλίου της Νεολαίας ΣΥΝ:
"Η Νεολαία Συνασπισμού με την καθημερινή της δράση στους κοινωνικούς χώρους και με την πολιτική της τοποθέτηση θα συνεχίσει να υπερασπίζεται κόντρα στον ανορθολογισμό και το δογματισμό την υπόθεση της ανασύνθεσης με στόχο την συγκρότηση ενός ενιαίου πολιτικού φορέα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ που θα εμφορείται από την αγωνία για την ανανέωση του κομουνισμού μέσα από τη δημοκρατική και αγωνιστική ανασύνταξη των κινημάτων των εργαζόμενων και της νεολαίας."
Ορίστε;;;