04 Απριλίου 2007

Ανθολόγιο 8


Γιάννης Ρίτσος - Η σονάτα του σεληνόφωτος

Α, φεύγεις; Καληνύχτα. Όχι δε θάρθω. Καληνύχτα.
Εγώ θα βγω σε λίγο. Ευχαριστώ. Γιατί, επιτέλους, πρέπει
να βγω απ' αυτό το τσακισμένο σπίτι.
Πρέπει να δω λιγάκι πολιτεία,-όχι, όχι το φεγγάρι-
την πολιτεία με τα ροζιασμένα χέρια της, την πολιτεία του μεροκάματου,
την πολιτεία που ορκίζεται στο ψωμί και στη γροθιά της
την πολιτεία που όλους μας αντέχει στη ράχη της
με τις μικρότητές μας, τις κακίες μας, τις έχτρες μας,
με τις φιλοδοξίες μας, την άγνοιά μας και τα γηρατειά μας,-
ν' ακούσω τα μεγάλα βήματα της πολιτείας,
να μην ακούω πια τα βήματά σου
μήτε τα βήματα του Θεού, μήτε και τα δικά μου βήματα. Καληνύχτα.

2 σχόλια:

ΤΑΣΟΣ είπε...

Χαρούμενενες γιορτές

ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΙΧΑΛΑΚΗΣ είπε...

Πολλές ευχές και σε σένα Τάσο.