Βλέπω τα SUV (ή 4Χ4 ή τζιπ ή off road ή όπως αλλιώς τα λένε) να αυξάνονται και να πληθύνονται στους ελληνικούς δρόμους. Μέχρι τώρα θεωρούσαμε ως τζιπ κανένα Niva, κανένα ανακατασκευασμένο στρατιωτικό από τον ΟΔΔΥ, άντε το πολύ πολύ κανένα Vitara. Αυτή τη στιγμή και τι δεν βλέπουμε. BMW, Mercedes, Wrangler, VW, Audi, μέχρι και Porsche. Θηριώδη αυτοκίνητα, άχρηστα για την ελληνική επικράτεια, χρήσιμα όμως για να τονιστεί το κοινωνικό status του κατόχου. Κάπου διάβασα ότι είμαστε η χώρα με τις περισσότερες ταξινομήσεις Porsche ανά κάτοικο σε όλη την Ευρώπη. Με την τιμή της βενζίνης κολλημένη στο 1 ευρώ, μήπως είναι πολυτέλεια να μιλούμε για όλον αυτό το στόλο των SUV; Και τέλος πάντων ποιοι είναι αυτοί που δεν τους γνωρίζουμε και έχουν τη δυνατότητα όχι μόνο να αγοράσουν ένα τέτοιο αυτοκίνητο αλλά και να το συντηρήσουν; Μα θα μου πείτε, κοίτα λίγο γύρω σου. Κι εγώ κοιτάζω. Και βλέπω εκτός από τα παλικάρια και τις κοπέλες που συντηρούν οικογένειες με 700 ευρώ το μήνα, να είναι γεμάτα τα σκυλάδικα. Να γίνονται επαύλεις και βίλες στο Πανόραμα, στη Χαλκιδική, στα βόρεια προάστια των Αθηνών. Βλέπω τα νέα παιδιά να έχουν ως πρότυπο τα καλοβαλμένα πρόσωπα της τηλεόρασης. Και αναφέρομαι στα παιδιά που δεν έχουν τη δυνατότητα να σπουδάσουν σε κάποιο ανώτατο ίδρυμα αλλά μπαίνουν (ή προσπαθούν να μπουν) από πολύ νωρίς στην αγορά εργασίας. Απλώς ως ανειδίκευτοι εργάτες, να παίρνουν ένα μεροκάματο της συμφοράς και ταυτόχρονα να προσπαθούν να κάνουν τη ζωή που τους δείχνουν τα κανάλια. Βλέπω δηλαδή, να υπάρχει μια σαφώς οριοθετημένη γραμμή, ταξικής πλέον αναφοράς. Εάν κάποτε υποστηρίζαμε ότι στις νέες κοινωνίες που διαμορφώνονται από τη τεχνολογική ανάπτυξη, οι τάξεις σταματούνε να έχουν υπόσταση και αναφορά στην κοινωνία, είναι τώρα πλέον γεγονός ότι αυτό δεν ισχύει. Υπάρχουν οι τάξεις αλλά έχουν αλλάξει. Έχουν αλλάξει τρόπο συμπεριφοράς απέναντι στα κοινωνικά δρώμενα, έχουν αλλάξει οι όροι δημιουργίας τους. Στην ουσία τους όμως παραμένουν ίδιες. Μπορεί να μην είναι τόσο άμεση η σχέση τους με τα μέσα παραγωγής, αλλά έχουν άμεση σχέση με τον πλούτο, την παραγωγή του και την κατοχή του.
Από την άλλη αναρωτιέμαι: αφού κυκλοφορούν τόσα πολλά ακριβά αυτοκίνητα μήπως οι έχοντες και κατέχοντες είναι περισσότεροι από τους λιμοκτονούντες; Μήπως τελικά είμαστε ένα πλούσιο κράτος και δεν το έχουμε πάρει χαμπάρι; Μήπως τελικά ο καπιταλισμός του 21ου αιώνα είναι ο παράδεισος; Αλήθεια, τότε γιατί εγώ δεν μπορώ να πάρω ένα τζιπ; Έστω και χωρίς ρόδες ρε παιδιά!!
3 σχόλια:
Σαφώς, Αντώνη μου, και οι τάξεις δεν άλλαξαν. Ο σχηματισμός και οι όροι σχηματισμού τους παραμένουν οι ίδιοι. Ωστόσο, η δημοκρατία στη φάση που τώρα διανύουμε βρήκε ένα άλλο τρόπο και να αυξήσει το κεφάλαιο των επενδυτών (στο σκυλάδικο, τα ΜΜΕ των διαφημιστών ή την αυτοκινητοβιομηχανία) μέσα από την κατανάλωση. Είναι τέτοια η προπαγάνδα για κατανάλωση που πια μπορούμε να πούμε ότι τα άτομα νομίζουν ότι χάρη σε αυτήν ξεφεύγουν από την τάξη τους. Νομίζουν ότι ένα μεγάλο όχημα -μέσω δανεισμού και εις βάρος άλλων βασικών στοιχείων- είναι ανέλκυση σε ανώτερη κοινωνική τάξη. Εϊναι και πάντα θα είναι κοινωνική επίδειξη.
Προσωπικά προτιμώ εκείνον που πάει στο σκυλάδικο από όποιον έχει τέτοια οχήματα. Ο πρώτος θεωρητικά δε σκοτώνεται και τουλάχιστον διασκεδάζει έστω και κούφια. Ελα όμως που στατιστικές θέλουν να είναι τα ίδια άτομα (αν μιλάμε για κάτω των 27) που σκοτώνονται ή προκαλούν τροχαία.
Καλησπέρα Αντώνη! :))
Παρένθεση.
Δείμο , εγώ έχω αυτοκίνητο μεγάλου κυβισμού αλλά δεν πάω στα σκυλάδικα :) Εάν θες την γνώμη μου ο συνδυασμός των δύο (αυτοκίνητο + σκυλάδικο ) είναι η αιτία των περισσοτέρων θανάτων στην Ελλάδα του 2007.
Αντώνη συγνώμη για την μεγάλη παρένθεση αλλά ο φίλος δείμος του πολίτη δεν βλέπω να με προτιμά καθόλου :))
Επί του θέματος τώρα, ασφαλώς και οι οικονομικές κατηγορίες στην Ελλάδα είναι πολλές παραπάνω από δύο (κατέχοντες και λιμοκτονούντες)
Αλλά και 2 να ήταν και με δεδομένο ότι ένα ποσοστό της τάξεως του 10% ανήκει στους οικονομικά εύρωστους πολύ εύκολα μπορεί να δημιουργηθεί στην Θεσσαλονίκη ένας στόλος από 40000 suv που μπορούν επίσης πολύ εύκολα να δημιουργήσουν την στρεβλή εντύπωση μιας εξίσου εύρωστης Θεσσαλονίκης.
Πράγμα που βεβαίως δεν είναι αληθές.
Καλησπέρα και πάλι :))
Προφανώς Καπετάνιε αυτό είναι που θίγω με το ποστ. Ότι δλδ η ύπαρξη των SUV δίνει μια στρεβλή εικόνα της πραγματικότητας. Και φυσικά τα οικονομικά στρώματα σαφώς και δεν είναι μόνο δύο. Άλλωστε σε ατελείωτες συζητήσεις με τον Δείμο αποδεχτήκαμε την ύπαρξη της περίφημης μεσαίας τάξης αλλά ταυτόχρονα αυτό που λέμε μικρομεσαία στρώματα δέχονται πιέσεις προς την "προλεταριοποίησή" τους.
Δημοσίευση σχολίου