Ξύπνησα με μια ασαφή διάθεση. Δεν μπορώ να την χαρακτηρίσω. Είναι καλή; Μπα... Θα την έλεγες κακή; Επίσης μπα... Όλες αυτές τις μέρες γίνονται διάφορα. Απομυθοποιούνται πρόσωπα και καταστάσεις. Νέα ήθη βγαίνουν στο κουρμπέτι. Ο Όργουελ επιβεβαιώνεται καθημερινά. Άνθρωποι σκοτώνονται σα σφαχτάρια. Τεχνοκράτες ρυθμίζουν τη ζωή μας.
Με κουράζουν πλέον οι άνθρωποι που τα γνωρίζουν όλα.
Με αγανακτεί η πολυμέρειά τους.
Με απογοητεύουν οι ψευδο-διανοούμενοι που μπαίνουν ή πρόκειται να μπουν στα γρανάζια του γραφειοκρατικού μηχανισμού.
Με αηδιάζει η ίντριγκα.
Βαριέμαι αφόρητα τα κλειστά μυαλά και τις ατέρμονες συζητήσεις.
Αναζητώ...
2 σχόλια:
Θα ήθελα να δω τη φωτογραφία που κρατάς. Η πολυμέρεια δεν είναι κακή ξέρεις. Αντίθετα μας βοηθά να δούμε καλύτερα τον κόσμο (τουλάχιστον έτσι εξηγούνται συχνά τα δύο διαφορετικά πτυχία κάποιων και ακόμα και το κατ' εξακολούθηση δικό σου κιαι δικό μου διάβασμα). Κουράζουν τα πολλά, κουράζουν όσα δεν προσθέτουν κάτι νέο. Κουράζει η επανάληψη. Ας πούμε κάτι νέο. Μην επαναλαμβανόμαστε.
ΥΓ Κάτι φωτογραφίζεις αλλά μόνο υπόνοιες έχω. Αχ αυτή η γραφειοκρατία. Πάμε για κανά καφέ ρε μαλάκα
ΥΓ και σβήσε την επιβεβαίωση χαρακτήρων, επιτέλους.
Για τον καφέ θα πω αυτό που λέει και ο φίλος μου ο Παπαγιαννάκης.Υπάρχουν τηλέφωνα, υπάρχουν και διευθύνσεις. Όποιος θέλει παίρνει.
Την επιβεβαίωση την έσβησα. Δεν το έκανα τόσο καιρό γιατί βαριόμουνα. Κι ακόμα βαριέμαι.
Δημοσίευση σχολίου