Για την
σοσιαλδημοκρατία πολλά έχουν γραφτεί
και πολλά έχουν λεχθεί και αναλυθεί,
γιατί σ' αυτήν ακόμη αναφέρονται πολλοί
πολίτες της χώρας μας αλλά και της
Ευρώπης. Ένα ακόμη κείμενο με αναφορά
σε αυτό το μεγάλο ιδεολογικό και πολιτικό
ρεύμα είναι σταγόνα στον ωκεανό.
Εντούτοις, υπάρχει πάντα η ανάγκη να
εκφραστούν σκέψεις και διαθέσεις, χωρίς
κανένα ίχνος καθοδήγησης ή μηδενισμού
της ιστορικής διαδρομής.
Αναμφισβήτητα
το σοσιαλδημοκρατικό ρεύμα σκέψης
έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εγκαθίδρυση
της φιλελεύθερης κοινοβουλευτικής
δημοκρατίας ως το πιο αποτελεσματικό
πολίτευμα στον δυτικό κόσμο. Με ισχυρούς
δεσμούς με το κοινωνικό κράτος και την
συλλογική διαβούλευση, ενίσχυσε περαιτέρω
την πολιτική ωρίμανση κοινωνιών που
ήταν χτυπημένες από τις μεγάλες
καταστροφές των ολοκληρωτισμών.
Ταυτόχρονα λειτούργησε προωθητικά για
την ευημερία των ευρωπαϊκών κοινωνιών
και αφού στόχευσε στην υλοποίηση
υλιστικών αιτημάτων, προχώρησε στην
ικανοποίηση των μεταϋλιστικών αναγκών
που δημιουργήθηκαν στη σύγχρονη εποχή.
Η αναζήτηση στην
δεκαετία του '90 ενός οράματος διαφορετικού
από το ηγεμονικό ρεύμα του νεοφιλελευθερισμού,
ώθησε την σοσιαλδημοκρατία σε μια
παράταιρη ώσμωση με οικονομικές πολιτικές
που οδηγούσαν σταδιακά στην αποδιάρθρωση
του κράτους πρόνοιας και στην αποδόμηση
της ιδέας της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Η προσπάθεια για επανεγγραφή της
αριστερής ευρωπαϊκής ατζέντας κατέληξε
πολλές φορές σε απρόσκοπτη υιοθέτηση
νεοφιλελεύθερων οπτικών. Στην σημερινή
εποχή είναι σαφές ότι αυτό δεν μπορεί
να συνεχιστεί.
Αν θεωρήσουμε
ως βασικές αξίες την κοινωνική δικαιοσύνη,
την ελευθερία, την ισότητα, την ευρωπαϊκή
συμπόρευση, τον οικολογικό μετασχηματισμό,
την λογοδοσία, τότε η σύγχρονη
σοσιαλδημοκρατία έχει πολύ δρόμο να
διανύσει για να ξανααγκαλιάσει όλη αυτή
την ιδεολογική χορογραφία. Γίνεται
αναγκαία η περιγραφή μιας κοινωνικής
Ευρώπης και στην Ελλάδα η περιγραφή
μιας ευρωπαϊκής κοινωνίας. Γίνεται
αναγκαία η επανασύνδεση με το κοινωνικό
γίγνεσθαι και ο επαναπροσδιορισμός των
πολιτικών συμμαχιών. Ικανός όρος για
την αναζωογόνηση του σοσιαλδημοκρατικού
ρεύματος σκέψης είναι η ριζοσπαστικοποίησή
του. Όχι φυσικά εκμεταλλευόμενο το
λαϊκιστικό momentum αλλά
μέσα από ειλικρινή κριτική για τα λάθη
και τις παραλείψεις που οδήγησαν σε μια
διαπλεκόμενη και ηττημένη σοσιαλδημοκρατία.
Αναγκαίος όρος η κοινωνική γείωση. Η
αναφορά στο λαϊκό χωρίς ελιτίστικες
προθέσεις και χωρίς διάθεση καθοδήγησης.
Αλλά συμπορευόμενη με την εμπειρία που
δίνει η ιστορία των ευρωπαϊκών λαών.
Στην Ελλάδα τα
πολιτικά οχήματα μεταφοράς της
σοσιαλδημοκρατίας είναι φθαρμένα.
Προφανώς μαζί τους και οι οδηγοί των
οχημάτων. Θεωρώντας ότι στόχος για τη
χώρα είναι η επιστροφή στην κανονικότητα
– όχι με πισωγύρισμα αλλά με βήματα
μπροστά – ο επαναπροσδιορισμός των
πολιτικών σχεδίων και των συμμαχιών
είναι το απαραίτητο πρώτο στάδιο. Και
οι πρώτες συγκρούσεις ή ωσμώσεις μπορούν
να γίνουν σε αυτό το πεδίο. Ας ειπωθούν
λοιπόν τα σχέδια ξεκάθαρα και ειλικρινά.
