Έχει
3 ½ χρόνια που ιδρύσαμε την ΔΗΜΑΡ.
Στόχος της δημιουργίας του κόμματος ήταν μια αριστερή, ρεαλιστική, υπεύθυνη, δημοκρατική
απάντηση στην πολύμορφη κρίση. Μακριά από οχλαγωγίες, μηδενισμούς και
ανορθολογισμούς που υπερέβαιναν κατά πολύ τις ιστορικές παρακαταθήκες του
Διαφωτισμού και της νεωτερικότητας. Με το βλέμμα πάντα στους αδύναμους αυτής
της κοινωνίας, την Ευρώπη, την κοινωνική δικαιοσύνη. Αναγνωρίζοντας τις
υπαρκτές κοινωνικές συγκρούσεις, την διάκριση Δεξιάς και Αριστεράς αλλά και τις
πολλαπλές ταυτότητες του ατόμου και τις σύγχρονες ανάγκες της χώρας.
Απευθυνθήκαμε σε κάθε Έλληνα και σε κάθε Ελληνίδα.
Σε
αυτά τα 3 ½ χρόνια εμείς τα είπαμε όλα. Κάναμε την κριτική μας στην Ευρώπη με
κριτικό ευρωπαϊσμό αναζητώντας νέους πολιτικούς συσχετισμούς, βρεθήκαμε
απέναντι στο πελατειακό κράτος και στις διάφορες ομάδες πίεσης, προτείναμε σε
πρότερο χρόνο όλα αυτά που συζητούνται τώρα για τη βιωσιμότητα του χρέους,
στοιχειοθετήσαμε τον τρόπο διαπραγμάτευσης, ανοίξαμε τη συζήτηση για τη
δημιουργία του τρίτου προοδευτικού πόλου, προτείναμε ένα διαφορετικό μοντέλο
παραγωγικής ανασυγκρότησης με έμφαση στα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα της χώρας.
Σε
αυτά τα 3 ½ χρόνια πράξαμε πολλά σε σύγκριση με τις ποσοτικές και ποιοτικές
δυνατότητές μας. Αλλάξαμε το πολιτικό παράδειγμα διακυβέρνησης, συμμετέχοντας
στην κυβέρνηση καθώς αναγνωρίσαμε την κρισιμότητα εκείνων των στιγμών.
Προσφέραμε τη σύνεση και τη νηφαλιότητα στον πολιτικό διάλογο. Συμμετείχαμε στη
καθημερινή διαχείριση με μια πολιτική ηθική που στάθηκε απέναντι στη
στασιμότητα και των μνημονιακών και των αντιμνημονιακών. Υπηρετήσαμε τον ορθό
λόγο με πίστη για το δίκαιο. Ανοίξαμε νέους δρόμους και για τη δημόσια διοίκηση,
και για τη διαχείριση των ευρωπαϊκών προγραμμάτων, και για τις περιφερειακές
πολιτικές, και για μια ακηδεμόνευτη αυτοδιοίκηση.
Τα
κάναμε όλα σωστά; Φυσικά και όχι. Άλλωστε ο αλάθητος ας κλείσει από τώρα θέση
στον Παράδεισο. Εμείς παραμένουμε ακόμη στη γη, να πατάμε στα πόδια μας και να
προσπαθούμε για το καλύτερο. Γιατί δεν υπάρχει άλλη διαδικασία μάθησης και
βελτίωσης από τη συμμετοχή. Και η συμμετοχή μας στη κυβέρνηση ήταν ένα
εξαιρετικό μάθημα.
Η
ΔΗΜΑΡ δεν είναι ένα κόμμα μόνο του αντι-. Δεν είναι κι ένα κόμμα του άκρατου
κυβερνητισμού. Ας μην μετατρέπουμε την αναγκαιότητα ύπαρξης κυβερνώσας
αριστεράς σε έναν άγονο και αμετροεπή κυβερνητισμό, σε μια λογική της «πάσης
θυσίας» συμμετοχής στην κυβέρνηση. Γιατί η συμμετοχή προϋποθέτει όρους αλλά και
αναγνώριση των αναγκών και των δυνατοτήτων.
Η
οργάνωση της Θεσσαλονίκης προσπάθησε με μεγάλη σαφήνεια να θέσει τα θέματα της
ευρύτερης περιοχής στο προσκήνιο. Να αναδείξει τα περιβαλλοντικά προβλήματα, να
προτείνει την σύνδεση των πλεονεκτημάτων της πόλης με την αναπτυξιακή
διαδικασία, να ενισχύσει τους κοινωνικούς δεσμούς, να καταθέσει λύσεις για την
ΕΥΑΘ, το λιμάνι, τα στρατόπεδα, το ΣΜΑ, το δημόσιο χώρο, τη βαλκανική
συνανάπτυξη. Μακριά από την εξυπηρέτηση ευτελών ιδιωτικών συμφερόντων αλλά και
τις ακραίες λαϊκιστικές κορώνες. Χρειάζονται ακόμη κι άλλα. Χρειάζεται
ενεργότερη συμμετοχή των μελών, άνοιγμα στον ευρύτερο δημοκρατικό και
σοσιαλιστικό χώρο, σύνδεση με τα κινήματα και το πανεπιστήμιο. Χρειάζεται
προγραμματισμός αλλά και πραγματοποίηση και απολογισμός του προγραμματισμού. Χρειάζεται
ανανέωση προσώπων, ανανέωση λόγου, ανανέωση εικόνας.
Σε
αυτόν τον κρίσιμο πολιτικά χρόνο δεν υπάρχουν περιθώρια καθυστέρησης. Η
αναγκαιότητα ενίσχυσης της ΔΗΜΑΡ είναι μεγάλη. Οι αυτοδιοικητικές εκλογές αλλά
και οι Ευρωεκλογές πρέπει να είναι νικηφόρες. Για να εδραιωθεί και να ανδρωθεί
ο τρίτος προοδευτικός πόλος. Για να γίνει το μεγάλο άνοιγμα του κόμματος. Για να
κερδίσει η ακηδεμόνευτη αυτοδιοίκηση που στηρίζεται στην αυτενέργεια των
πολιτών. Για να υπάρξει ισχυρός αριστερός, προοδευτικός, δημοκρατικός λόγος
στην Ευρωβουλή. Ώστε να συμμετέχουμε στις ευρωπαϊκές εξελίξεις και να
προσπαθήσουμε να μετακινήσουμε την πολιτική ισορροπία προς τα αριστερά.
Πρέπει
να μιλήσουμε στους πολίτες με λαϊκότητα και ντρομπροσύνη. Κοιτώντας τους στα
μάτια να δείξουμε το μεγαλείο της δημοκρατίας απέναντι στο φασισμό. Μιλώντας
τους ανθρώπινα να τους πείσουμε ότι το μέλλον μας είναι σε μια ομοσπονδιακή
Ευρώπη με ισχυρούς δημοκρατικούς και αντιπροσωπευτικούς δεσμούς και όχι σε μια
μοναχική παρουσία στη θάλασσα της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας.
Ήρθε
η ώρα της μάχης. Ήρθε η ώρα των εκλογών.
