31 Αυγούστου 2007
Εκλογές 2007
Σ’ αυτές τις εκλογές βρισκόμαστε σε ένα σημαντικό σταυροδρόμι επιλογών και αποφάσεων για την τύχη της χώρας. Μέσα από τον κουρνιαχτό και τις στάχτες της Πελοποννήσου και της Εύβοιας γίνεται ακόμη πιο φανερό ότι είναι ανάγκη πλέον να αλλάξει ρότα το πολιτικό σκηνικό.
Γνωρίζετε επίσης ότι όλο αυτό το διάστημα που συντηρώ το ιστολόγιο, έθεσα πολλές φορές με ιδιαίτερη ένταση θέματα που έχουν σχέση με την κοινωνία μας και την Αριστερά. Σαφώς και κάποιες στιγμές δεν είχαμε απόλυτη συμφωνία, άλλωστε δεν είναι αυτός ο σκοπός ύπαρξης του ιστολογίου.
Επειδή πιστεύω ότι η Αριστερά είναι πολύχρωμη και πληθυντική. Επειδή θαρρώ ότι είναι αδήριτη ανάγκη να επαναπροσδιοριστούν αξίες και προτάγματα για την κοινωνία μας. Επειδή η πραγματοποίηση του στόχου για μια καλύτερη κοινωνία δεν γίνεται με αυτόματο πιλότο και με ειδήμονες πολιτικούς και παραγοντίσκους.
Σας ενημερώνω ότι είμαι υποψήφιος βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης με τον Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥ.ΡΙΖ.Α.).
Συμμετέχω γιατί είναι σημαντικό να επαναπροσδιορίσουμε τις αξίες της συμμετοχής στην πολιτική και το κοινωνικό γίγνεσθαι.
Επιζητώ βαθιές αλλαγές στον τρόπο που σκεφτόμαστε και δρούμε. Μακριά από τον γιγαντισμό, τον καταναλωτισμό και τη λατρεία της ποσότητας και του εφήμερου. Να προτάξουμε το ανεπανάληπτο του περιβάλλοντος, την ποιότητα, το μη εμπορευματικό.
Ραντεβού στις κάλπες
- Για να υπερασπιστούμε το δημόσιο χώρο
- Για μια καλύτερη ποιότητα ζωής
- Για τη διασφάλιση του κοινωνικού κράτους
- Για την παραγωγική αναδιάρθρωση, την αειφόρο ανάπτυξη και την προστασία του περιβάλλοντος
- Για το κοινό ευρωπαϊκό «σπίτι» των εργαζομένων και της νεολαίας
- Για μια Θεσσαλονίκη ανοικτή, βιώσιμη μα πάνω απ’ όλα ανθρώπινη
- Για να ανακυκλώσουμε τα σκουπίδια του πολιτικού μας βίου
- Για να αλλάξουμε το τοπίο.
- Γιατί μπορούμε να κάνουμε τα αδύνατα δυνατά.
Σας ενημερώνω φυσικά ότι το blog θα ενημερώνεται όσο περισσότερο είναι δυνατόν.
Περιμένω σχόλια και απόψεις.
17 Αυγούστου 2007
Έτσι λοιπόν...
Εκλογές λοιπόν στις 16 του Σεπτέμβρη. Ο πρωθυπουργός βγήκε από τον κοιτώνα του για να ανακοινώσει πρόωρες εκλογές χωρίς κανέναν εμφανή σοβαρό λόγο. Όλος ο προγραμματισμός της κυβέρνησης και της ΝΔ στηρίζεται τελικά στα τερτίπια των δημοσκοπήσεων και τα επικοινωνιακά χαρίσματα των συμβούλων (βλ. Λούλης). Ζούμε τελικά μετά τη μεταπολίτευση, στη δημοσκοπική δημοκρατία. Κι αν ο Άνεμος μιλάει για το τέλος της μεταπολίτευσης, εγώ μιλάω για την αρχή της δημοσκοπικής και επικοινωνιακής δημοκρατίας. Μιας δημοκρατίας όπου το κυρίαρχο ζητούμενο δεν είναι η αντιπαράθεση και η σύγκρουση ιδεών, πολιτικών (εφαρμοζόμενων ή μη), λόγου αλλά η τηλεοπτική λάμψη που εκπέμπουν τα κυρίαρχα πολιτικά πρόσωπα.
Έτσι πάει λοιπόν σε εκλογές ο Καραμανλής. Για να μην υπάρξει αντιπαράθεση στο θέμα των ομολόγων. Για να μη γίνει ουσιαστική συζήτηση για το τι είδους ανάπτυξη θέλουμε στη χώρα. Για να μείνουν οι προ εβδομάδας εξαγγελίες περί παροχών κενού νοήματος, μιας και δε θα ανοίξει η Βουλή για να γίνουν και νομοθετήματα.
Έτσι λοιπόν ο Καραμανλής και η κουστωδία του θα υποστηρίξουν την ανάγκη συνέχισης των «μεταρρυθμίσεων» (ποιών;), την ανάγκη ύπαρξης «στέρεου κοινωνικού κράτους για αυτούς που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη» (λες και η τετραετία έδειξε ότι αυτός είναι ο στόχος και όχι η απορύθμιση του ασφαλιστικού και η μείωση του κοινωνικού κράτους), την αύξηση των επενδύσεων (εδώ γελάμε μιας και δε ξεχνάμε ότι οι μεγαλύτερες «επενδύσεις» που έγιναν στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια ήταν η αγορά της Vivartia από ένα μη παραγωγικό φορέα όπως η Marfin, καθώς και τα μεγαλεπήβολα σχέδια για γήπεδα γκολφ). Παράλληλα θα επικαλούνται συνεχώς τον ήπιο διάλογο και την αντίθεση τους απέναντι «στην υποβάθμιση του δημόσιου βίου», θεωρώντας προφανώς ότι κάθε κριτική απέναντι τους υποβαθμίζει τον προεκλογικό αγώνα. Σκοπός τους είναι η αντιπαράθεση να λάβει απλώς έναν τεχνοκρατικό χαρακτήρα, χωρίς προφανώς να μπούμε στην ουσία, χωρίς να υπάρξουν συγκρούσεις, χωρίς στην πραγματικότητα να εκφραστεί η καρδιά της δημοκρατίας.
Έτσι λοιπόν η χώρα και οι παραγωγικές τάξεις σύρονται στις διαθέσεις του Ενός (πρωθυπουργός) και των Άλλων (επικοινωνιολόγοι, μαρκετινίστες κλπ).